İnsanın ne olduğunu devamlı yaptığı şeyler gösterir. Yetenekli olduğu iş insanı sürekli meşgul eder. Bazen ondan ayrılsanız da tekrar dönersiniz. Hayat çizgisinin herkeste belli bir rengi vardır. Sen sürekli yaptığın şeysin. herkese bir şey sevimli gösterilmiştir, hep onun peşinden koşar. Nitekim gübre böceğine de gübreyi yuvarlamak hoş gelir.
Bazı şeyleri kesin olarak yapabileceğimizi biliriz. Bazı şeyleri de onlar için harekete geçmeden yapabilip yapamayacağımızı bilemeyiz. Yeteneklerimiz ancak denemekle ortaya çıkar. Bunun içindir ki kendimizi sınamanın ve biraz zorlamanın bir mahzuru yoktur. Bu deneme sonunda kendimiz hakkında net ve açık bir bilgiye ulaşırız. Bu bilgi çok işimize yarar.
Bir insan sorduğunuz soruya geç cevap veriyorsa o konuda bir takıntısı vardır. Yoksa hemen ona cevap verecekti. Carl Gustaw Jung yalan makinesini bu ilkeden hareket ederek bulmuş ve bu üsulle bizzat kendisi bir katili tespit etmiştir. Yalan makinesinde nabzın hızlanışı bir anlam ifade etmez. Suçsuz ve masum biri de suçlama karşısında heyecanlanabilir.
İnsan meydana getirdiği eserinin takdir edilmesini ister. Ama bundan bağımsız olarak iyi bir şey ortaya koyduğu hakkındaki hissi de onu tatmin edip mutlu kılabilir. Hatta yaşarken bilinmeseniz, tanınmasanız bile eserinizin öldükten sonra takdir edilip anlaşılacağına inanıyorsanız bu bile size yeterli bir iç sevincini daha yaşarken verecektir.