Arka Sıradakiler

Arka sıralardakiler, ötekiler, varoşlar, azınlıklar veya ayak takımı kim ne derse desin… Onlar egemenlere, zorbalara, baskılara muhalif olma özellikleriyle her zaman toplumsal değişimin öncüsü olmuştur.

Onları başıboş kalabalıklar olarak görenler hep yanılmıştır. Çünkü onlar halkın ta kendisidir.

Toplumsal bir ihtiyaç olan yardımlaşma, dayanışma anlayışını yaşatan hâlâ onlardır. İnsani değerlerini yitirmemiş, burjuvazinin kirli çıkar ilişkilerine genelde bulaşmamış, toplumsal karakterleri hâlâ mazbut olan da onlardır. Art niyet, içten pazarlık, yalan dolan akıllarından geçmez onların.

Bu nedenle, onlara reva görülen bu sıfatlar artık tersyüz edilmeli, iltifat olarak algılanmalı ve her birimiz gururla: Ben varoşum, ben ötekiyim diyebilmeliyiz onlar adına.

Çünkü arka sıradakilerin, ötekilerin kitabında: Arkadan vurma, arkadaşını satma, başkasını hor görme, ihanet etme kahpeliği yazmaz. Gerektiğinde kendini feda eder arkadaşına ama kendisi için tehlikeye atmaz arkadaşını.

Pazar akşamları Fox tv’de lise öğrencilerinin yaşam tarzını anlatan “Arka Sıradakiler” adlı bir dizi oynuyordu bir zamanlar. Şimdi ise Kanal 360’ta oynuyor.

Kurgu: Sosyal faaliyetlerde başarılı ama derslerde pek tembel iki öğrenci grubuyla ilgili. İki rakip grup olan bu öğrencilerin Oktay ve Saffet ağabeyleri var. Bir de Kemal Hocaları… Rakiptirler ama namert değiller. Kavgaları, tartışmaları mertçe, dobra dobra, yüz yüzedir…

Kemal Hoca okulda olduğu gibi okul dışında da öğrencilerin sorunlarını çözmek için mücadele eder. Hani Hababam Sınıfının Mahmut Hocası var ya Kemal Hoca da öyle işte.

Ne yazık ki bu tür hocalara gerçek hayata rastlamak pek mümkün değil. Daha çok öğrencilerin hatasını affetmeyen her fırsatta kolay yolu seçip okuldan atılmalarını isteyen dizideki Zafer Hoca gibi tipler daha çoğunlukta.

Her okulda bir Kemal Hoca, bir Mahmut Hoca olsaydı bu filmlere zaten gerek kalmazdı. Ama anlaşılan o ki Kemal hocalarla, Mahmut hocalarla velilerin gönlüne su serpiliyor; eğitimdeki acı gerçekler örtbas ediliyor.

Öğrencilerin ibret almasını amaçlayan dizinin gerçek hayatta öğrenciler üzerinde olumlu bir etki yaptığını maalesef göremiyoruz. Çünkü arka sıradakiler ağızlarıyla kuş tutsalar para etmeyeceği; hor görülmekten kurtulamayacağı psikolojisi içindeler.  

Oysa; itilen, kakılan, hor görülen arka sıradakiler, ötekiler, varoşlar olsa da hayatın gerçeklerini, hayatta olması gerekenleri yaşayanlar onlardır. Hayatın akışını yönlendiren, değiştiren de onlardır aslında.

Kemal Hoca’nın, onların da ön sıralarda yer almaları için verdiği mücadele iyi ama; hayat ön sıradakilerin, berikilerin, azınlığın yaşadığı tozpembe bir dünya değil ki!...

Ekmek elden su gölden bir yaşam üretici/öğretici olabilir mi, gerçekleri yansıtır mı(?)

Acıyı, kederi, zorlukları yaşamayan; sevincin, rahat yaşamın kıymetini bilebilir mi(?)

Ekmeğin nasıl kazanıldığını, aç kalmanın, sokakta yatmanın ne olduğunu bilebilir mi(?)

Ön sırada olmak, beriki olmak, tepede baş olmak kolay ama bu kolaylığı yaşayanlar, bir gün zorluklarla, hayatın gerçekleriyle yüzleşince işte asıl o zaman başlar bunalımlar, intiharlar, cinnetler, cinayetler…

Zor ama önemli olan zoru başarmaktır. Acıyı bal eyleyerek; arka sırada oturarak; öteki olarak ayakta kalabilmektir, yaşam mücadelesi verebilmektir. İşte bunu başaran: arka sıradakilerdir, ötekilerdir, varoşlardır...

Çünkü onlar hayat mücadelesinde zoru peşin yaşayarak bu konuda sermaye sahibidirler. Berikilere nazaran, aslında bir adım öndeler. Çünkü ön sıradakiler sadece hocayı ve karatahtayı görürken; arka sıradakiler bütün sınıfı görme avantajına sahiptir.

Dizideki öğrencilerin sorunları Kemal Hoca sayesinde bir şekilde çözülüyor. Ama ya Kemal Hocası, Oktay abisi olmayanlar, onların sorunları çözülüyor mu (?)

Dizilerle, ninnilerle yatıp kalkmamayı; hayatın gerçekleriyle yüzleşmeyi bir gün öğrenecek miyiz acaba?!..

Mucizeler uğrar mı bir gün arka sıralara?

Varsın uğramasın onların verdiği mücadele mucizenin bizatihi kendisidir zaten.