Büyük Şeytan'ın demokratik hezeyanları

Kapitalisti, Sosyalisti, Liberali, Hristiyan'ı derken nihayet Müslüman'ı da demokrasi kavramına yamamaya, onunla tanımlamaya başladılar.

Böyle olmasını benimseyen, isteyen keli feli, bilmem kaç diplomalı aydınlar bile türedi.

Yanında demokrasi kelimesi olmayan inançlar, ideolojiler tek başlarına bir anlam ifade edemez oldu.

Hangi dinden, inançtan, ideolojiden olursa olsun kişi önce demokrat olmak zorunda. Yoksa; yobazdır, gericidir, insanlık düşmanıdır!..

Yani; aydın olmanın yolu, bilgi sahibi olmaktan değil, demokrat olmaktan, demokrasinin müridi olmaktan geçiyor artık.

Tabi kimin kendini nasıl bir demokrat olarak tanımladığı yetmiyor, demokrasi sahiplerinin kimi nasıl tanımladığı da önemli.

Eğer bu demokratlar (her kimse olanlar) birine demokrat diyorsa demokrattır yoksa değildir.

Ve bunlar gerektiğinde kendilerinin dışındaki insanları, devletleri aforoz etmek için kendi koydukları kuralları bile çiğnemekte beis görmezler. Ama niçin? Niçini yok. Onlar öyle istiyorlar da onun için. Çünkü kuralları koyan onlardır. Bu kuralları çiğneme hakkı da onlarındır.

Halk Yönetimi diye insanlara mavi boncuk gibi dağıtılan demokrasinin geldiği aşama kendini inkâr, yalanlama ve yok etme aşamasıdır. Ama hâlâ; bakar görmez, görse anlamaz aydınların, tabakası yüksek elitlerin favori sistemidir demokrasi.

Biz zannediyorduk ki, demokrasi denen sistem halkı Müslüman ülkelere bol geldiği için Türkiye'de, Mısır'da, Filistin'de… demokratik seçimlerle iktidara gelen Müslümanlara tavır alıyordu, seçimlerin sonuçlarını kabul etmiyordu demokrasinin sahibi Büyük Şeytan ve Şürekası.

ABD seçimlerinde gördük ki mesele demokrasi meselesi değil, kimin iktidara geldiği meselesi ise hiç değil. Ya neymiş? Büyük Şeytanın planlarının, emirlerinin uygulanıp uygulanmayacağı meselesiymiş.

"AKP'nin hedefi İslami demokrasi" başlıklı röportajda:

Prof. Bernard Lewis, "Sizce AKP'nin nihai hedefi nedir?" sorusuna, "Onların nihai hedefi İslami demokrasi diye adlandırdıkları şey. Bu demokrasinin tek yönlü sokak olması anlamına gelir. Bu yolla gelirsiniz ama aynı yola gitmezsiniz." (17 Ocak 2011 Cumhuriyet) Yani diyor ki Mr. Lewis, Ak Partinin demokrasisini, demokratlığını hazmedemeyiiiz, darbe yaparııız!..

Savan Nişanyan, Ak Parti bütün seçimleri üst üste kazanınca; "Çoğunluk yetmez" başlıklı yazısında: "Demokrasilerde yönetmek için birtakım kalabalıkların desteğini almak yetmez. Yüzde elli artı birin desteğini almak da yetmez." diyordu. Ve ardından demokrasinin diğer müritleri koro halinde bu görüşü dile getirmeye başladılar.

Züğürt tesellisi dedikleri bu olsa gerek. Ya da "kedi yetişemediği ciğere murdar dermiş" misali.

Ahlaksızlıkta, hırsızlıkta biri diğerini aratmayan iki rakip olarak Hillary Clinton ve Donald J. Trump'ın yarıştığı ABD başkanlık seçimini Trump kazanınca ilgili ilgilsiz bir çok ülkede şimdiye kadar görülmedik hezeyanlar baş gösterdi. Neden? Adam cinsi sapıkmış, ırkçıymış, kadın düşmanıymış…  İyi de saksafoncunun karısı ve öncekiler sütten çıkan ak kaşık mıydı? Onların yaptıkları katliamlara karşı neden mitingler yapılmadı?

Demek ki oyunu demokratik kurallarla oynamak yetmezmiş hatta kendi adamlarının kazanması bile yetmez. Bir de üst akıl denen büyük şeytanın istedikleri politikalar uygulanacak, yoksa burnundan fitil fitil getirilir iktidar denen makam.

Erdoğan'ın, Mursi'nin, Haniye'nin Müslüman oldukları için hazmedilmediklerini, kabul görmediklerini zannederdik. Oysa Trump daha seçilmeden İslam düşmanlığını ilan etmiş biriydi. Demek ki bu da yetmez. Büyük Şeytanın kurduğu düzenin dışına çıkmayacaksın Obama gibi itaat edeceksin.

Görüyoruz ki sadece büyük şeytan değil, partisi seçimi kaybeden demokrat taraftarlar da, dünya demokratlığına soyunanlar da Trump'ın kazanmasının hezeyanlarını yaşıyorlar, demokrasinin seçim kurallarını hazmedemiyorlar.

Batı medeniyeti bu: yaptığı putlara önce tapar sonra da yer.

Meğer rahmetli Ahmet Kaya'nın yorgunluğu boşuna değilmiş. Rahat uyu "Yorgun Demokrat"