Yaralı iki yabancı gibiyiz şimdi, sessizce çığlıklar atan...
Sakinleri mevsimlik işe gitmiş, sukut eden bu şehir gibi sakin biliniriz.
Oysa;
Oluk oluk sevgi damlıyor bedenimizden.
Özlem ateşi kavuruyor yüreklerimizi.
Önümüzde çıkmaz dar küçeler.
Aramızda imkânsızlık duvar setleri...
Her gün sessiz çığlıklarla biter...
Hep böyle susacak mısın çocuk?
Konuş bee! Çocuk. Konuş da belki Tanrı sesini duyar.
Bunun dili yoktur ki konuşayım. Konuşsam da bilmeyen duymaz ki.
Nasılda tatlı bir sızıdır ahh! O...
Hasret ki, kahreden yanımızda saklı
İmkânsıza gömdüğümüz isyanımızda gizli.
Derdimizden çeken bilir. Mevlana hazretleri boşuna dememiş ya: ' ol da gör.'
Ey çocuk, gidip anlatmayacak mısın yani?
O bilir derim de sessizleşirim. Bilmese ne diye konuşayım ki.
Görüyorsa eğer; görüyordur bizim sessiz çığlığımızı da.
Dopdolu iki yürek,
İlmik ilmik bağlanmış kördüğümünden sevdanın…
Sevda ki, göz uçların kanadında taşınan
Sırdan bir tüy gibi huzur dolu gözlerimizde...
Buruk ayrılıklar bitirebilir mi hislerimizi...
Kime ne söylenir ki?
Duyuyordur Tanrı sizi çocuk.
Duysun duymasın ne fark eder artık.
Gözlerden çıkan her bakış bağlıyor yüreğimizi...
Bir heybetli çınarın yaprakları gibi
Düşüyoruz çıkmaz sokaklara...
Ne diyeyim Tanrıya? İsyan edip;
Ya al bu derin hisleri ya da bırak gözler götürsün sonsuzluğa...
Öldür şu yüreği mi diyeyim? Bak bir yanda gönül fırtınasına tutulmuş bir kor ateşi
diğer yanda yalancı dünyanın çıkmaz sokakları...
Bu seni kıskandıran bir sevgi seli mi? Mabetsiz bırakıyorsun.
Hâşâ...
Sen rüzgârla uçuşan yağmur ve yıldızlarla yaşayan. Ve en kutsal haliyle her yanımızı kuşatan ay-nımızsın...
Duyan duyuyordur...
Ey çocuk madem öyle niye öyle uzak duruyorsun?
Uzak durmuyorum. Hem nasıl uzak durabilirim ki. Senin bir sözünle, mabede yüz sürenim. Uzak duruşum korkumdandır. Ya! sen konuşmasan. Ya! sen kızsan ben ne yaparım.
Sen yakın ol ben koşarım. Boyun eğerim her sözüne.
Sen ne dersen de yine kabulüne kabulüm.
Hep aynıyım, aynı konuşacağım. Yeter ki sen kızma. Kovarsan da kızıp kovma. Yeter ki iyi ol sen... İyi ol sen…
Duymayan uzaktadır. Sen ay-nımızsın.