Biraz yorgunum. Kavgalarım bitmiyor... Bu gece yıldızlar gördüm gökyüzünde. Bu arkada kalan günün göklere astıklarıdır sanırım. Zaman taviz vermediği acımasızlığı ile akıp gidiyor; yalnızlığa bırakarak. Zaman, O gözlerde ki anlatılanlara acımadan , onları anı defteri hapsine atarak... Her uzvun ayrı ayrı acısına sayfalar ayırarak.
Yorgunluğuma Iyi geldin bugün. Anılar sayfalarına bırakmam bugünü korkama. Bugünü büyük harflerle kitabın kapağına işleyecem. Tıpkı gözlerinle kalbime işlediklerin gibi...
Bugün bir yağmur yağdı, yorgunluğuma iyi gelen. O gözlerinden kep böyle bulutsuz mu yağar yağmurlar? Bu son ıslanacağım yağmur değil dimi ? Olmasın son yağmur. Iyi geldin bugün, öldürmeye yuz tutmuş yarama merhem oldun...
Bugün bir rüzgâr esti, yorgunluguma iyi gelen... Ruhumun derinlikleirne bu esintiler boşuna değil. Beni tanır bu rüzgar; Soklarıma uğradığında beri ardında ölüler bırakan rüzgarsın. Neden mi hep sokaklarıma ugramanı isterim? Vedanı, hayal etmeyeceğini düşündüğüm için. Başka memleketlerin olduğunu bilmediğimdendir. Sadece bu sokakların tanıdık rüzgarı olduğunu bilmişligimdendir.
Ne güzel rüzgarsın, kal hep bugün gibi... Her düşen kirpiklerim senle dans etsin hep. Kuşlarımın kanatlarından düşen tüyler senle insin yere; çünkü bilirim senle hiç incinmez. Güzel rüzgar, senle kırılsın gövdem; çünkü kalan kökleri kurutmaya, ölmeye bırakmazsın. sessiz rüzgar, iyi gelirsin işte kalbime. Hep kalbimin üstüne en güzel giydirilensin sen. Doğmayı unutan güneş kalbime uyandıran sensin sen...
Bugün çığlıkların, isyanların iyi gedi bana... Çığlıkların iyi geldi bana, çünkü; Deruni'nin gözyaşlarıdır, taşsız duvarlara çarpan bu çaresizliğine kalemdir. Çığlıkların, yolunu kaybetmiş bu çaressize yol , gece karanlığında boğulan aya ışık oluyorsun. Çığlıkların, çığ altında alan lala ses, bu kalbin yüzündeki tebessümün duyulanıdır.
Bugün, nede hızlı geçiyor zaman bize inat. Konuşmaya, bakmaya doyurmadan hemen atıyor bizleri ikindinin kucağına.
Ne çok şey varmış değil mi konuşulacak. Ne çok ihtiyacımız varmış bakma o derin gözlere.
Bugüne dair çok şey varmış yazmaya. Ancak yazmakla bitiremem anlatmaya.
Ne güzel gün ama değil mi ermiş çocuk. Susmanın bile bir başka güzel olduğu gün. Evet ermiş çocuk bu güzellikleri anlatmasan da ne kadar güzel olduğunu anladığın gündür işte. Bu yüzden burada yazılarıma son verim; bugünde kalacak Mahi her şeyi ile…
“Bugün de;
Aklım
Kalbim
Gözlerim…”