Su ile başlasın mı bu hikaye?
SU ile başlasın...
Çünkü her yangının kalbinde su, her şey anlamına gelir;
Bir aşığın sinesindeki sevgilinin tutuşturduğu yangın için...
Bir yangında yanan yavrusunun yanması ve anne sinesindeki yangın için...
Kara koyun ve çoban hikayesi için...
Bir çölde kervan için...
Bir bahçedeki gül için...
Su ile başlasın bu hikaye.
Susuzluğuyla çöller gezer aşık.
Susuzluğuyla kurur gül.
Susuzluğuyla yanar gönül.
Suzuluğuyla feryat eder anne.
Susuzluğuyla fışkırır zemzem...
Ve özerinde gökte gölge olur.
Ve katında iner bir rahmet.
Ve cennete çevirir çölü.
ve firdevslere götürür....
Su ile başlasın bu hikaye .
Çünkü ilk toprağı çamur yapan su.
Bir yangın ölüm bırakmıyorsa su.
Bir ölümde ölüm bırakmıyorsa su.
Ve bütün bahaneler çölün sırtında kalsa da, kalbinin bir köşesi yangına dokunan hiç bir hikaye susuz yazılmaz aslında.
uzak gibi görünsede su, su, her hikayeye yakın.
Bu hikaye su ile başlasın.
çünkü Tanrı-insan, çöl-bulut, gönül-göz, gül-bülbül, dağ-kar, iklim-bahar, sıcak-soğuk, dil-söz, özlem-kavuşma, doğum-ölüm bu hikaye ile başlar....
Yine su ile başlasın bu hikaye.
ölüm...