Ey bakan görmeyenler, kulak verin bana, o ayna kalpli dilberi gördüm gaflet anında, gökten inen bir rüyet gibi. Görmek isterseniz bakmak yetmez. Görmek için kör olmak gerek bazen. Bakana görünmek için o dilber; çıktı zahirden ve pastan, aldı yüreğe sapladı hançeri. Görünmeyenler hep böyle yapar, bundandır hep kanar âşıkların ciğeri.
Kabuksuz yaranın sebebi o dilbere kör olmaktandır. Bu yaraya saldıran askerler ve sultanı geldi. Eyvah başıma! Maviliklere, içten içe yağmurlar yağdıran bulutlar geldi. Sınırsız kalp inleyişlerini sulayandır bu yağmurlar. Yalan değildir bu iniltiler. Kaderi kaderine bağlıdır bunların. Bu yağmurlar; ateşe, aşk koru ve deruni bahçesinde karagüller açtırandır. Bu güller üstüne çiğ düşmüş zarif güllerdir; kokusuyla akıp pareler çiğeri…
Ey Gören Kör! Geçmişle gelecek arasında ağır bir bulut gibi gezinen, sıcak ve sıkıntılı ovalarda ve yorgun olan, ne öle bilen ne yaşayabilensin. Görünen ne varsa hepsine düşmansın. Gerçeğe, yalancı diye haykıransın. Yinede karanlığın ta kendisisin.
Gerçekler; mezarlar adasıdır, çıkmaz karanlık ada; gençliğin mezarları da buradadır. Ruhsuz bedenler ve kokusuz tenler de buradadır. Dokunulanlar karanlık birer gölgedir. Zaman, hüzünlü keşke şehridir burada. Bir geç kalmanın zamanında yada erken gelmiş zamansızın birindedir zaman burada.
Görünenler; aydınlıklar arasından görünen bir karanlık, güneş ve mahin artık doğmadığı zifiri, ıssız bir gölge. Görünmeyenler; en derin uçurumdur ve en iyi öldürendir. Hatta kendini bile öldürendir. Gören Kör; görünmeyeni görse, acıyı çekmeyi de, o derinlikte görür. Görünenler, görünmeye kör; görünmeyenler, görünene kör.
Gören Kör, Görünmeyenle yalnız olmak ister; berrak gök, açık deniz, uzaktaki güneş ve yakındaki mahi'nin hayali. Burada yalnızlık bir akşam vaktidir. Bütün ışıkların hafiflediği bir son saattir. Ve hiç kavuşulmayandır yalnızlık. Gören Kör: Ey sevgili görünmeyenlerim! mis gibi kokunuz geliyor, gönlü coşturan, gözümü doyuran ve hayal kurduranımsınız. Siz, gençliğimin görünümleri siniz. Ben, en zengin ve çok görenimdir. Ve ey görünenler, ben sizi ölülerim, olmayanlarım olarak görüyorum.
Gören Kör: " affet beni" ey görünmeyen görünen. Görenin olmamı affet. Beni istemiyorsan eğer- varsın öylede olsun- Derunide en iyi şekilde seyrederim seni. Orda gözlerimi senden sakındırmam, peşinde bir gezgin olurum. Beklide görünenin kendisi olurum.
Ey dilber!
Seni görmek değildir dileğim
Sana kör olmaktır isteğim…